Verwerkingsopdracht 7, Alleen maar nette mensen

Opdracht 1

1.   a Robert Vuijsje, Alleen maar nette mensen

b Amsterdam, 2009, 2008

c 286

2.       Roman

3.   David Samuels is 21 jaar en afkomstig uit de elite van Oud-Zuid. Hij is Joods, maar ziet eruit als een Marokkaan, wat hem soms het leven moeilijk maakt. Hij weet niet waar hij nu precies bij hoort, is hij een Hollander? Of hoort hij bij de allochtonen?

Vroeger, toen hij nog samen was met Naomi - een meisje dat hij op school had leren kennen - ging alles veel gemakkelijker, alles was veel logischer. Maar hij miste de spanning; het leek alsof alles al op voorhand was vastgelegd.

Daardoor gaat hij op zoek naar iets nieuws, naar avontuur en echte spanning, dit vindt hij bij donkere vrouwen (van Surinaamse afkomst). Bij hen is niets voor de hand liggend, bovendien houdt hij ook van hun rondingen, zoals hij zelf zegt: hoe groter, hoe liever.

Jammer genoeg heeft dit alles niet zo’n positieve invloed op hem. Hij weet niet meer welke studies hij moet doen, en ook thuis weten ze geen raad meer met hem. Aangezien al zijn vrienden wel al een keuze hebben gemaakt en intussen naar de universiteit zijn, heeft hij niet veel meer aan hen en besluit hij om op reis te gaan naar Memphis, waar hij op zoek gaat naar de intellectuele negerin. Zijn ouders zijn hiermee akkoord, maar stellen één voorwaarde: als hij thuiskomt, moet hij weten wat hij gaat studeren.

Zo gezegd zo gedaan, David gaat naar Memphis en gaat op zoek. Zo komt hij in de universiteit terecht waar hij Rosalynn ontmoet, de intellectuele negerin waar hij al een tijdje naar op zoek is. Maar David komt daardoor ook tot de vaststelling dat zij even saai is als alle andere Nederlandse meisjes uit zijn klasse. Dus bedenkt hij dat hij even goed samen kan zijn met Naomi. Bij wijze van excuses voor het feit dat hij haar zolang aan het lijntje hield, begint hij enorm veel cadeautjes voor haar te kopen.

Maar wanneer hij terug thuiskomt ontdekt hij dat Daan, zijn vroegere beste vriend, ervandoor is met Naomi. Een klap die David niet meer te boven komt en waardoor hij weer terugvalt in zijn oude gewoontes: op zoek gaan naar een donkere vrouw met de meeste rondingen.

Opdracht 2, Informatiemap

Robert Hendrik Vuijsje is een Nederlandse journalist en schrijver. Hij is geboren in Amsterdam op 12 oktober 1970. Hij heeft het Barlaeus Gymnasium afgerond en heeft Sociologie en Amerikanistiek gestudeerd. Ook heeft hij een jaar aan de Amerikaanse Universiteit van Mephis doorgebracht. Hij werkte vanaf 1997 voor weekblad ‘Nieuwe Revu’ en deed dit tien jaar lang. Nieuwe Revu is een Nederlands weekblad dat ontstond in 1968. Na een uitgesproken linkse en rebelse koers, onder het motto ‘socialisme, seks en sensatie’ werd het blad in de jaren 80 serieuzer van toon en begon het te lijken op een volwassen opinieblad. Vanaf 2007 schreef hij de zaterdageditie van dagblad 'De Pers'. In 2008 kwam zijn roman ‘Alleen maar nette mensen’ uit. Met dit boek won hij in 2009 de Libris Literatuur Prijs. Dit is een jaarlijkse prijs voor het beste Nederlandstalige literaire fictieboek. Ook won hij in ditzelfde jaar de Belgische Gouden Uil literatuurprijs en de Inktaap in 2010. De Inktaap wordt mede door de Nederlandse Taalunie uitgereikt en de jury bestaat uit scholieren van de hogere jaren van het voortgezet onderwijs in Nederland, Vlaanderen, Suriname en op Curaçao.

‘Alleen maar nette mensen’ is ook een Nederlandse film uit 2012 die losjes gebaseerd is op het boek van Robert Vuijsje. De film gaat vooral over de botsing tussen twee culturen die erg clichématig worden beschreven.   

Jennifer van Werkhoven, afgestudeerd aan ‘Religies in hedendaagse samenlevingen’, schreef een recensie over de prijswinnende roman. Onderstaand fragment komt uit haar recensie.

 “Alleen maar nette mensen is codetaal: Iedereen weet wat je bedoelt: geen mensen die ze allochtonen noemen en vooral geen Marokkanen

.

Alleen maar nette mensen heeft zeker een toegevoegde waarde als het om de discussie over discriminatie gaat. Het boek legt de pijnpunten van de Nederlandse multiculturele maatschappij haarfijn bloot. Het is bovendien op verfrissende wijze ‘politiek niet correct’. De vooroordelen die verschillende etnische groepen over elkaar hebben zijn heel herkenbaar. Verder is het goed om stil te staan bij het feit dat wat voor de één grappig is, voor de ander bijzonder pijnlijk kan zijn.

Het is jammer dat de schrijver de Antilliaanse en Surinaamse vrouwen zo eendimensionaal neerzet. Daarmee voegt Vuijsje niets toe aan de discussie over de positie van de vrouw, en roept hij slechts verontwaardiging op bij grote groepen mensen. Dit is vergelijkbaar met hoe moslimvrouwen geportretteerd worden als de maatschappelijke discussie zich voornamelijk toespitst op hoofddoekjes en zij vooral als zielig en onderdrukt worden neergezet. Een beledigende toon en stereotypering van uiterlijkheden dringen deze vrouwen en veel anderen in de verdediging, en staan zo een open gesprek in de weg.”

Na zijn succesvolle debuut kondigde Robert Vuijsje in 2012 zijn tweede roman ‘Beste vriend’ aan. De hoofdpersoon uit deze roman is Sam Green. Hij is een Joodse jongen uit Amsterdam-Zuid en heeft het helemaal gemaakt in de filmwereld. Hij is ontzettend populair en wordt vaak gevraagd voor spelprogramma’s en premières. Door al deze aandacht van de media is hij niet vaak thuis bij zijn Surinaamse vrouw Venus en zijn zoontje Sammie.

Vlak na de aankondiging van zijn tweede roman heeft NU.nl een interview afgenomen met Robert Vuijsje waarin zijn schrijfstijl en persoonlijke visie goed naar voren komen.

Kon u goed omgaan met de hoog gespannen verwachtingen na het succes van uw debuut?

"Ik heb geprobeerd om me er niets van aan te trekken, maar ergens in het achterhoofd speelt het toch wel een beetje mee. Op 1 januari 2011 heb ik de stoute schoenen aangetrokken. Ik moest weer aan de slag met een nieuw boek. Én met een nieuw onderwerp.

Precies een jaar later was ik klaar. Ik geniet van het ambacht van het schrijven. In theorie had ik met de personages uit mijn debuut verder kunnen gaan. Het heeft tenslotte een open einde. Maar als ik dat ga doen dan weet ik het écht niet meer verder. Zo, de eerste bekentenis is eruit."

U wilde wel dezelfde bedrieglijk luchtige toon aanhouden?

"Ik vind het belangrijk dat de tekst toegankelijk is, maar het is geen voorwaarde. Ik doe beslist geen concessies, maar ik wil wel dat zoveel mogelijk mensen het kunnen lezen. Het vinden van die toon is overigens nog helemaal niet zo gemakkelijk. Even een tegelwijsheid: wat gemakkelijk wegleest, kan moeilijk tot stand zijn gekomen."

Had u behoefte aan een minder 'autobiografische' tekst?

"Mijn situatie is anders dan die van Sam, Venus en Sammie, maar de gevoelens zijn voor mij wel zeer herkenbaar. Ik heb nadrukkelijk bouwstenen gebruikt uit mijn eigen leven. Om persoonlijke observaties te kunnen doen die een beetje buiten het verhaal staan, heb ik een tiental dagboekstukken toegevoegd gericht aan de Beste Vriend."

Sommige van die observaties zijn behoorlijk vilein.

"Ik wil graag opschrijven wat de meeste mensen denken maar niet durven zeggen. Zo’n stuk tekst is in mijn ogen geslaagd als het zowel grappig is als pijnlijk.

Lees bijvoorbeeld de ranglijst van de ouders op het schoolplein en ga daarna eens kijken wanneer de kindertjes worden opgehaald. Het klopt, ook al willen de mensen er niet aan."

U zet in de roman de wereld van de TV-persoonlijkheden behoorlijk te kijk. Is dat gebaseerd op uw eigen ervaringen na het succes van uw debuut?

"Al toen ik journalist was bij Nieuwe Revu en De Pers viel mij op dat roem de nieuwe religie is. Ik deed namelijk veel interviews met beroemdheden, in Suriname bijvoorbeeld met Desi Bouterse. Vroeger had je rangen en standen, daarna kon je status verwerven door middel van geld, nu draait alles om bekendheid, het doet er niet toe waarmee of waarvan.

Ik heb me vanaf het begin niet écht thuis gevoeld in die wereld, in die zin is het wel weer redelijk autobiografisch. Ik moet bekennen dat ik bij sommige quizzen en spelletjesshows alleen ben geweest omdat ik net met deze roman bezig was."

Hieronder volgen alle werken die Robert Vuijsje in zijn leven schreef:

·         King Klashorst, 2005/ 2006

·         Alleen maar nette mensen, roman, 2008

·         Bewerking van Bijbelverhaal over Daniël in: "De Karavaan", 2009

·         Rotterdam Zomercarnaval, 2010

·         In het wild, reportages, 2011

·         Beste vriend, roman, 2012

·         De scheiding en andere liefdesverhalen, novellen, 2013. 

Bronnen:

- http://nl.wikipedia.org/wiki/Robert_Vuijsje

- http://nl.wikipedia.org/wiki/Nieuwe_Revu

- http://nl.wikipedia.org/wiki/Libris_Literatuur_Prijs

- http://nl.wikipedia.org/wiki/De_Inktaap

- http://nl.wikipedia.org/wiki/Alleen_maar_nette_mensen_(boek)

- http://www.nieuwemoskee.nl/2012/11/recensie-van-alleen-maar-nette-mensen/

- http://www.nu.nl/boek/2730507/robert-vuijsje-blijft-grappig-en-pijnlijk-schrijven.html