vrijdag 17 april 2015

Opdracht 3b, Romantiek

Max Havelaar van Multatuli

Voor mijn literatuurlijst heb ik het boek Max Havelaar gelezen van Multatuli. Deze bekende roman uit de 19e eeuw gaat over het leven in Nederlands-Indië. Max Havelaar strijdt in het boek tegen het onrecht dat de inlanders van Indië wordt aangedaan. Havelaar is vooral kenmerkend voor zijn gevoel voor rechtvaardigheid. Hij heeft er alles voor over om anderen te helpen, ook al werkt dit soms in zijn eigen nadeel.   

Het boek werd geschreven in de tijd dat de stroming van de romantiek in het grootste deel van Europa belangrijk was in de literatuur. Deze literaire stroming ontstond als reactie op de Verlichting. Het eeuwige verstand en de ratio maakten plaats voor emotie, gevoel en verbeeldingskracht. Max Havelaar komt op een groot aantal vlakken overeen met deze stroming. Ik ben dan ook van mening dat de roman representatief is voor de Romantische Literatuur.

Een belangrijk aspect van de stroming is dat de personages van het boek vaak lijden aan Weltschmerz. Dit betekent dat ze gekweld worden door een groot onvervulbaar verlangen. Havelaar past perfect bij deze omschrijving van een romantisch personage, omdat hij een man is met grootse idealen en er alles aan doet om het onrecht van de inlandse bevolking van Nederlands-Indië de wereld uit te helpen. Hij leeft hierdoor in onvrede met de hem omringende werkelijkheid: nog een kenmerk van de Romantiek. 

Een ander belangrijk kenmerk van de romantische literatuur is de aandacht voor gevoel. In Max Havelaar wordt uitvoerig over de gevoelens van de hoofdpersonages gesproken. Havelaar is een uiterst gevoelig persoon en zet zich in voor de mensen. Het liefst hielp hij eigenhandig al het onrecht de wereld uit. Hij gaat door het vuur voor anderen, maar slaat hierin soms zover door dat hij zichzelf en zijn gezin onopzettelijk in de problemen brengt. Dit komt goed naar voren in het volgende fragment, waarin Havelaar niet over de middelen beschikt om een wiegje voor zijn zoontje te kopen.   

“Acht dagen voor de geboorte van zijn kleine Max, bezat hij 't nodige niet om 't ijzeren wiegje te kopen waarin zijn lieveling rusten zou, en weinig tijds tevoren nog had hij de weinige versierselen zijner vrouw opgeofferd, om iemand bij te staan, die gewis in beter omstandigheden verkeerde dan hijzelf.”

Het handelen op grond van de ratio verdween met de komst van de romantiek. Toch komt het rationeel denken in het boek wel naar voren. Batavus Droogstoppel, één van de vertellers van het verhaal die een contrast vormt met Havelaar, handelt in het begin van het boek wel volgens zijn verstand. Droogstoppel is in feite op te vatten als een symbool voor het rationeel denken. In het boek wordt Droogstoppel belachelijk gemaakt en dit staat in dat opzicht weer symbool voor de breuk met de Verlichting. 

Strijden tegen het onrecht. Dit is waar Havelaar voor stond en waar hij geroemd om zou moeten worden. De hieronder geciteerde passage is dan ook duidelijk een uitspraak van Havelaar. In dit fragment komt tegelijkertijd nog een derde kenmerk van de romantische literatuur naar voren: vriendschap.

“Ik verzoek u nogmaals mij te beschouwen als een vriend die u helpen zal waar hij kan, vooral waar onrecht moet worden tekeer gegaan.”

De onderdrukking van de Indonesische bevolking door de Nederlandse regering in Nederlands-Indië wordt door hem bestreden en dit is het belangrijkste thema uit het boek. Een vierde aspect uit de romantiek is het tegengaan van politieke onderdrukking. Dit kenmerk komt dan ook goed overeen met het boek.

Het romantische personage Havelaar, de expliciete aandacht voor gevoel en het strijden tegen de politieke onderdrukking wijzen er allemaal op dat het boek Max Havelaar representatief is voor de Romantische Literatuur. Ik kan deze klassieker zeker aanraden aan iedereen die een duik wil nemen in het verleden en dit niet veel beschreven thema tot in de prachtige details wil ontdekken. Multatuli begeleidt zijn lezers door Indonesië en brengt de rechtvaardige Max Havelaar tot leven.