woensdag 9 oktober 2013

Erik of het klein insectenboek, verwerkingsopdracht

Deze opdracht heb ik samen met Anna Marthe Blokland (4C) gedaan. 
Wij hebben een kijkdoos gemaakt ter inspiratie van het schilderij ‘Wollewei’. Op het schilderij is alles heel gedetailleerd geschilderd. Onze kijkdoos is precies het tegenovergestelde. De cartoon stijl overheerst in de hele doos, van het kabbelende beekje tot kleine Erik op de rug van een schaap. We hebben geprobeerd te sfeer van het schilderij, zoals die op ons overkwam, in de kijkdoos een rol te laten spelen. Het wit van de schapen valt erg op, waardoor het een zachte en vredige uitstraling krijgt. Er zijn ook verschillende insecten te zien. Kortom wij hebben Erik in een zachte, cartoonachtige en sfeervolle omgeving geplaatst.

Afbeeldingen van de kijkdoos:






woensdag 2 oktober 2013

Verwerkingsopdracht 1) de verpakking is alles?






Een hart van steen – Renate Dorrestein
Van dit boek heb ik meerdere omslagen gevonden. Ik heb het niet verder uitgezocht maar het linker boek is eerder verschenen dan het rechter boek.
De beelden zijn totaal verschillend en roepen ander emoties op. Dat vind ik bijzonder. De inhoud is toch niet veranderd?
Of zou de kaft met de appel meer passen bij deze tijd?
Het kindje op de bank roept een triest gevoel op: is ze ziek? Eenzaam? Het jurkje  is niet modern.
De appel is een sterk beeld zonder andere zaken eromheen. Hij ziet er lekker uit en je krijgt zin om erin te bijten.
De tafel waarop hij ligt is van oud hout en dat verteld een verhaal. Het beeld van de appel is tijdloos.
Wat verder opvalt is dat de naam van de schrijver groter op de kaft staat dan de titel van het boek.
Zou de naam van de schrijver genoeg zijn om het boek te laten verkopen?

Bij alle boeken is de kleur van de schrijver anders dan de kleur van de titel. Dit maakt het makkelijker  om snel het verschil te zien tussen titel en schrijver.



Joe Speedboot – Tommy Wieringa
Het zijn beide namen en dat zou verwarring kunnen opleveren. Is de schrijver Tommy Wieringa of Joe Speedboot? Nu is Joe Speedboot wel een heel vreemde naam, maar toch.
De foto van deze man is heel opvallend door zijn kleuren, de omgeving waarin de man staat en de houding met de sinaasappel. Waar gaat dit over? Wat doet die sinaasappel daar?

Deze omslag valt zeker op en in dit geval helpt de verpakking wel om te verkopen.  Ook de titel van het boek werkt daaraan mee. Wie heet er nou Joe Speedboot?



Vast – Ton Anbeek
Het beeld en de titel zijn hetzelfde. Ik zie een gevangenis in de gebouwen en
daarin kom je Vast te zitten. Een creatieve vondst maar het lijkt ook een
boek over architectuur, en of dat dan handig is?
Het is wel een heel andere omslag dan de andere en daarmee valt hij ook wel
weer op.


De zonnewijzer – Maarten ‘t Hart
Als ik naar deze boekomslag kijk, heb ik het idee dat ik op het punt sta om een plantengids te gaan lezen.
Ik vind de omslag er een beetje ouderwets uitzien. Het onderscheid tussen de schrijver en de titel van het boek is wel duidelijk.
Het is ook handig dat het type boek op de voorkant is vermeld, zo kan ik als lezer snel zien met wat voor boek ik te maken heb.
Het is wel groot geschreven t.o.v. de schrijver en de titel.


Het moest maar eens gaan sneeuwen -
Tjitske Jansen
Toen ik deze omslag voor het eerst zag, schrok ik eerst een beetje. Ik vind het een aparte foto.
Het  meisje (?) komt vast net  van zwemles en heeft het koud.
Ik vind de titel en de foto niet echt bij elkaar passen.
Ik denk niet dat de omslag verkoop technisch een positieve uitwerking heeft op de kopers. Wel valt het boek op deze manier erg op, maar dan in negatieve zin.  

 
Red ons, Maria Montanelli – Herman Koch
Ook bij dit boek heb ik twee verschillende omslagen gevonden.
Herman Koch heeft ook het boek ‘Het Diner’ geschreven (zie hieronder). De omslag van ‘Het Diner’ heeft dezelfde opmaak als de omslag van de rechtste ‘Red ons, Maria Montanelli’.
Ik denk dat de linkste omslag eerder is uitgegeven dan de rechtste omslag. De rechtste omslag is waarschijnlijk pas gemaakt nadat ‘Het Diner” is verschenen en een een succes werd.
 Deze boeken vormen zo een serie en dat is in verkoop technisch oogpunt heel handig. Mensen houden ervan om dingen te verzamelen en zo een verzameling op te bouwen.
De rechtste en de linkse omslagen roepen bij mij allebei een verschillend beeld op. Zo roept de linkse een trieste, grauwe sfeer op en de rechtste een vrolijke, kinderlijke sfeer.


Het Diner – Herman Koch
Bij deze omslag past de afbeelding helemaal bij de titel.
Het is een vrolijke omslag en ik zou meteen de achterkant van boek willen lezen.
De kreeft valt erg op en dat is dan ook het eerste waar ik naar kijk.
Het is een hippe en toch een beetje kinderlijke voorkant. Vooral het lettertype doet kinderlijk aan. Dit is misschien verwarrend voor de kopers, want het roept zo niet de verwachtingen van een literair boek op.
Ik vind deze omslag het mooiste, omdat het een duidelijk beeld is wat past bij de titel.
Ook is er veel contrast tussen de (primaire) kleuren en daardoor valt de omslag op tussen andere boeken.